Recensie van ‘De Meisjes’ van Annet Schaap
Zeven bekende sprookjes in een eigenwijs nieuw jasje
Door Carien Touwen
Bekende sprookjes die al honderden jaren opnieuw worden verteld, kun je die nog een origineel jasje aantrekken? Je zou denken dat het moeilijk is, maar Annet Schaap bewijst het tegendeel. Schijnbaar moeiteloos maakt ze in ‘De Meisjes’ van zeven sprookjes die we allemaal goed kennen, prachtige nieuwe verhalen die intrigeren vanaf de eerste alinea.
Alle sprookjes gaan over meisjes. Ze beginnen niet met ‘er was eens’, maar altijd met een meisje. Soms lijkt de eerste zin erg op wat we al kennen; een meisje dat aan het spinnen is, een meisje dat borduurt in een torenkamer of een meisje dat dankbaar is dat een kikker haar gouden bal uit de vijver heeft gehaald. Maar al snel wordt duidelijk dat het anders zal gaan dan verwacht. De kikker wordt maar geen prins, hoe vaak het meisje hem ook kust. Ze hebben het heel gezellig, maar het meisje vraagt zich af of er niks beters is. Ze trekt de wereld in en ontdekt wat er belangrijk is.
In Wolf treffen we een meisje in een rode regenjas dat wel zin heeft in wat spanning. Ze negeert de navigatie van haar telefoon en wijkt van haar route af. De wolf heeft een zender in zijn lijf die keihard piept als hij buiten z’n toegewezen territorium komt. En plots staan ze oog in oog met elkaar… en loopt het toch weer anders dan je verwacht.
Slaapster is een triest verhaal over een gezin waar het misloopt. Een dochter is ziek en de ouders doen alles voor haar, maar ze vergeten haar zusje. Een verhaal over jezelf wegcijferen en weer terugvinden.
Koekjes is een uitstekende bewerking van Hans en Grietje en heeft een subtiele maatschappijkritische ondertoon. Twee meisjes worden vergeten door hun altijd werkende vader. Ze weten inventief (en vrij hilarisch) aan eten te komen, maar worden al gauw uitgebuit vanwege hun uiterlijk.
Ook Monstermeisje heeft diezelfde ondertoon. Hier wordt een meisje afgesloten van de wereld omdat ze lelijk is. Haar ouders willen niet met haar gezien worden. Het meisje doet hard haar best tot ze inziet dat er meer is dan wachten op loze beloftes.
Het meest ontstellende verhaal vond ik Blauw, over twee zussen in een bijzonder griezelige en toch realistische setting. De jonge zus kijkt tegen haar oudere zus op. De oudste zus is stikjaloers en wil wat de jongste heeft. Ze gaat daar heel ver in, maar bij een groot gevaar verandert de situatie. Het laat goed zien hoe verschillend mensen uit hetzelfde gezin in het leven kunnen staan en situaties volkomen anders beoordelen. Het benadrukt hoe belangrijk het is om je wat vaker in de ander in te leven; hoeveel onvrede dat zou oplossen.
Annet Schaap maakt van de sprookjes een mooie mix tussen oude en moderne tijden. Er zijn navigatiesystemen, boodschappenbezorgservices, jongens die alleen maar op hun telefoons kijken en populaire reclames op sociale media. Maar er zijn ook prinsen, spinnewielen, ouderwetse borduurwerkjes en dromen om te mogen schoonmaken voor een o zo belangrijke dominee. De sprookjes lezen vlot omdat je benieuwd bent welke draai de schrijfster eraan zal geven, maar zijn ze uit, dan wil je ze meteen nog eens lezen. Langzamer, om de mooie zinnen eens goed te proeven: “En de mooie rijkbeveerde pauw die zijn land ooit was, is nu zo kaal als een kikker.” Of: “Maar als het leven een gat heeft geslagen moet je dat ergens mee vullen, en de schijf van vijf helpt dan niet zo.”
De sprookjes uit De Meisjes laten stuk voor stuk zien dat het leven geen sprookje is, maar ook dat je verder komt als je uit het denken van anderen stapt en zelf een draai aan je leven geeft. De Meisjes is een boek voor vele leeftijden en deze mooie compacte uitgave in hardcover, door Annet Schaap zelf geïllustreerd, verdient een plaats in iedere boekenkast.
Auteur: Annet Schaap
Uitgever: Querido
Nederlands Hardcover
ISBN: 9789045126692
Druk 1: september 2021
240 pagina’s