Schrijfwedstrijd 2024: Weekwinnaar 6
Vandaag maken we de zesde weekwinnaar van onze schrijfwedstrijd bekend: Noor Damiane de Jong. Een pakkend verhaal met een verrassende twist veroorzaakt door oranje. Van harte gefeliciteerd Noor!
Niet van mij
© N.D de Jong
Het was een gewone middag toen ik door de straten van de stad wandelde, genietend van de zachte bries en het monotone ritme van mijn eigen voetstappen. Het leven kabbelde rustig voort, zonder grote gebeurtenissen. Mijn dagen waren gevuld met werk, kleine gesprekken met collega’s, en avonden op de bank met een goed boek. Alles was… normaal.
Die middag was ik met mijn man onderweg naar de supermarkt, mijn gedachten zwevend tussen wat ik zou koken voor het avondeten en het nieuws dat ik eerder op de radio had gehoord. De zon hing laag aan de hemel en wierp een warme gloed over de stad.
Terwijl we een hoek omsloegen, ving ik iets op. Een shirt in de etalage met exact diezelfde kleur. Ik bleef abrupt staan, mijn ogen gefixeerd op de etalage. Iets trok aan me, iets wat ik niet kon plaatsen. Mijn hand begon te trillen, en ik voelde hoe mijn hartslag versnelde.
Mijn adem stokte, de lucht leek dikker, moeilijker in te ademen. Voor mijn ogen flitsten beelden die niet van nu waren. De straten om me heen vervaagden; de gezichten van voorbijgangers verloren hun scherpte. Alles werd overspoeld door een vage ruis, alsof de wereld om me heen ver weg was, ongrijpbaar.
Ik zette een stap naar voren, maar struikelde bijna. Mijn zicht was troebel, ik zag de contouren van mijn man, maar hij leek ver weg, onbereikbaar. De beelden in mijn hoofd werden scherper, intenser. Een felle kleur oranje doemde op, en plotseling voelde ik iets kouds en scherps in mijn hand.
Ik hoorde het breken van glas, maar het leek alsof het van een afstand kwam, alsof iemand anders die handeling had verricht. En daar, op de grond, lag hij—zijn ogen leeg, een donkere plas zich verspreidend op de stoep. Een kille stilte omringde me, alleen doorbroken door het snelle, wilde bonzen van mijn hart.
De wereld draaide, een duizelingwekkende spiraal van beelden en geluiden die ik niet kon stoppen. En toen, als een donderslag, drong de waarheid door.
Het was nooit alleen maar een verloren oorbel geweest. Een oorbel die ik onverhoopt tussen de lakens van het bed van mij en mijn man had gevonden. En die kleur—dat verdomde oranje—had het allemaal weer teruggebracht.
Over de auteur:
Noor Damiane de Jong (1999) studeerde Financiële Economie aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam en is nu werkzaam als investeringsanalist. In de drukte van zowel de normale als de financiële wereld vindt ze haar rust in het schrijven. Vanaf haar 15de levensjaar, toen ze begon met schrijven, keek ze al met een gepassioneerde, gedreven en vooral optimistische blik naar de wereld, en dit weerspiegelt in haar werk. Vele jaren aan gedichten en verhalen leven in geborgenheid thuis verspreid over schriften en notitieboeken. Nu voor het eerst in 2024 besloot ze om met haar woorden naar buiten te komen. Haar debuut ‘De weg naar huis’ verscheen eind augustus.
Topverhaal. Veel spanning in weinig woorden!
Wat mooi geschreven, het gedicht bracht me tot het puntje van mijn stoel tot de ontknoping in de laatste paragraaf. Doe zo verder!