Sweek is weer terug met een woord van de maand: klok. De opdracht is simpel: schrijf een kort verhaal van maximaal 250 woorden waarin het woord ‘klok’ terug komt.
Loopt er een discussie over zomer- of wintertijd helemaal uit de hand? Welke belangrijke deadline moet jouw protagonist halen? Wat klokte hij naar binnen? We kijken uit naar alle creatieve inzendingen!
Kan jij grootse verhalen vertellen in weinig woorden?
PRIJZEN
Het beste Nederlandse verhaal: €50 + publicatie in de bundel + een gratis exemplaar + uitgelicht op Sweek
Tweede prijs: €15 + publicatie in de bundel + uitgelicht op Sweek
10 tot 25 Nederlandse finalisten: publicatie in de bundel + uitgelicht op Sweek
Nederlandse publiekswinnaar: uitgelicht op Sweek + een speciale badge op de omslag
DUUR
Start van de wedstrijd: 1 november 2018
Sluiting van de wedstrijd: 22 november 2018
Bekendmaking winnaars en finalisten: 30 november 2018
Lees HIER hoe je mee kunt doen!
De man zat in zijn stoel en keek naar zijn handen: doorleefd met blauwe opgezette aders, blauwe plekken en duizenden rimpeltjes. Grote handen had hij nog steeds, maar de kracht die er ooit vanuit ging, leek verdwenen. Op dat moment keek hij naar zijn Breitling uit 1952. Een cadeau van zijn eerste werkgever.
‘Hij tikt niet meer!’ zei hij tegen zijn vrouw. Wat zeg je? schreeuwde z’n vrouw door de kamer vanuit de keuken. ‘Dat mijn horloge niet meer tikt!’ ‘Je bent zelf getikt,’ zei ze boos.
De man zuchtte. Hij was moe, hij was op. Net als zijn Breitling.
Hij zou een bezoekje naar de huisarts of de horlogemaker overwegen, maar wat had het voor zin?
Dit horloge had hij elke dag om gehad en zij zette ‘m altijd 5 minuten vooruit. Zij had hem altijd voor de gek kunnen houden met die 5 minuten. Die 5 minuten boden altijd kansen. Net als dansen. Vanochtend nog. In hun kleine seniorenflat tussen de meubels die het beter zouden doen in een kasteel. ‘Grote meubels doen de kamer groter lijken’, zei ze dan. Hij dacht terug aan de paasbrunch van 1952 bij haar ouders. In haar kleine slaapkamer. Ze dansten en vreeën. Hij streelde haar borsten en zij zei:’mijn borsten zijn niet klein, maar je handen zijn zo groot’. Wat hadden ze gelachen!
Hij zag zijn handen voor zich, het getik van zijn Breitling als de maat van de muziek, die kleine slaapkamer. De laatste dans……
Beste Linda,
Je kunt niet op onze website meedoen, je moet je registreren op de website van Sweek.
Veel succes!