Schrijfwedstrijd 2024: weekwinnaar 2

Schrijfwedstrijd 2024: Weekwinnaar 2

Vandaag maken we de tweede weekwinnaar van onze schrijfwedstrijd bekend: Luc Vos. De redactie genoot van het kleine mysterie rondom het fruit en de show not tell verwerking van het thema. Van harte gefeliciteerd Luc!

Je kunt nog tot 1 september insturen voor onze schrijfwedstrijd. Het reglement is hier te raadplegen.

Lees hieronder het winnende verhaal van deze week.

Baan

© Luc Vos

Ze trekt mijn aandacht. Ik kijk weg en glimlach naar de receptioniste. Ik werp er nog een snelle blik op, dan kijk ik haar weer aan.

Focus!

Ergens wil ik ze niet zien, tegelijk brengt het fijne herinneringen terug. Ik knipper snel, verjaag het beeld.

Je kan dit! Ook zonder haar.

Ben je zeker?

Verward kijk ik naar het fruit op de houten schaal bij de receptie.

‘Kan ik u helpen?’

De stem van de receptioniste brengt me met een ruk terug naar het heden.

‘Eh, ja, sorry. Ik …’

Opnieuw kan ik mijn ogen niet afhouden van de vrucht.

‘Heeft u honger?’ vraagt ze.

Haar glimlach dringt slechts vaag tot mij door.

‘U mag een stuk fruit nemen hoor.’

Herpak je!

‘Wat zegt u? O, nee, dank u.’ Ik probeer ook te glimlachen. ‘Ik heb een afspraak met mevrouw Devries.’

Haar glimlach blijft gebeiteld op haar gezicht, toch zie ik twijfels erdoorheen zweven. Medelijden dat me vertelt dat mijn kansen zijn verkeken. Ongetwijfeld belt ze zodra ik in de lift stap naar mevrouw Devries over deze gek die dacht kans te maken op die baan.

Ze knikt, tokkelt mijn naam op haar toetsenbord en kijkt me nog steeds vriendelijk aan.

‘Die lift, derde verdieping. Daar zal zij u opwachten.’

Heeft het nog zin, wil ik even vragen. Ik bedank haar en loop naar de lift. Een snelle blik over mijn schouder als ik door de deur stap, bevestigt mijn vermoeden niet.

‘Meneer De Wit,’ begroet de dame van personeelszaken mij. Haar glimlach is schijnbaar oprecht. Ze steekt haar hand uit, ze is even warm als haar verwelkoming.

Het komt goed.

Denk je?

‘Gaat u zitten,’ zegt ze als ze mij voorgaat naar een kleine kamer. ‘Had u graag iets gegeten?’

‘Sorry, wat zegt u?’

‘De receptioniste zei dat u zo hongerig naar de sinaasappels keek, misschien heeft u honger?’

Even weet ik niet wat te zeggen, dan stroomt het verhaal van mijn moeder in een stortvloed naar buiten. Hoe ze mij elke keer als ik onzeker was een sinaasappel gaf.

‘Ze is vorig jaar overleden, ik mis haar nog elke dag,’ besluit ik gelaten. Ervan overtuigd dat ik de baan niet heb.

Mevrouw Devries knikt. Een hele tijd leest ze mijn cv in stilte.

‘Welkom in ons team,’ zegt ze plots.

Ik zweef als ik naar buiten loop. De receptioniste wijst naar de schaal en lacht.

Ik ook.

Over de auteur:

Luc Vos (’68) woont in Heultje-Westerlo (België) en schrijft korte en lange verhalen en thrillers. Zo’n 80 kortverhalen behaalden finaleplaatsen in schrijfwedstrijden en werden in bundels gepubliceerd. Ook ultrakorte verhalen en gedichten behoren tot zijn dagelijkse bezigheid, vallen met grote regelmaat in de prijzen en worden wekelijks gepubliceerd in diverse media. Sinds 2022 is hij zeer actief met Anne Verelst thrillers (Uitgeverij Neckar-LetterRijn):

10/22 – ‘ZEVEN’ (Winnaar thrillzone-award debuut 2022, Shortlist Vrouwenthrillers, longlist Bronzen Vleermuis, 3e plaats Publieksfavoriet Vrij Nederland Detective & thrillergids)

06/23 – ‘Paternoster’ (Longlist Zilveren Vleermuis, longlist Thrillzone Award, Top 10 Hebban Thrillercafé, Top 25 Beste Vrouwenthriller 2023 Vriendin Magazine )

03/24 – ‘Het Woord’

Andere publicaties:

02/23 – de thriller-novelle ‘Spijt?’ (LetterRijn)

04/23 – een bundel met ultrakorte verhalen ‘Plofkoekjes’ (Neckar)

Meer: www.lucvos.be