Het is tijd voor de achtste winnaar van onze zomerschrijfwedstrijd! Anne Mari Marcel stuurde ons het verhaal ‘Het beurtbalkje’. Het is een amusant verhaal over hoe je gedachten een loopje met je kunnen nemen. Gefeliciteerd Anne, en dank je wel voor deze leuke inzending!
Het beurtbalkje
Anne Mari Marcel
Sara staart naar haar uitgestalde boodschappen op de lopende band. Ze twijfelt over de olijven. Had zij die genomen of de klant achter haar? Ze zucht. Er is ruimte tussen haar tros bananen en de pot ontpitte olijven. Zwarte, zoals zij ze het liefst heeft. In gedachten overloopt ze haar winkelroute. Juist op dat moment katapulteert de kassierster een beurtbalkje in de daarvoor voorziene gleuf. Sara schrikt en kijkt verdwaasd naar de plastic staven. Wie houdt zich trouwens bezig met telkens die nieuwe acties tussen dat kunststof te klemmen? Er zijn ook klanten die niet zo voorzichtig omspringen met die dingen en ze expres tegen je bananen pletten of in jouw plakjes jonge kaas drukken. Daarom zou Sara pleiten om ze uit een buigzaam of opblaasbaar materiaal te vervaardigen, liefst gerecycleerd. Voorlopig legt ze een stengel prei neer als ecologisch alternatief, al kan het pak opgerold pizzadeeg er ook voor dienen. Op een badge leest ze de naam van de kassierster. Zou Liliane voorstander zijn van een persoonlijk balkje? Dan vertrek je naar de winkel met een jeton voor de winkelkar, een bonuskaart, een herbruikbare tas en een beurtbalkje en omdat je naam erop staat, spreekt de kassamedewerker je familiaal aan. Maar Sara verkiest publieke balkjes net zoals ze ook van openbare zwembaden en parken houdt.
Even kijkt ze om naar de klant achter haar, de vrouw draagt een spartelend kind op haar arm. Dan aanschouwt Sara de glazen pot. Die zwarte olijven zouden perfect passen in de tapenade die zij vanavond wil bereiden. De maatschappij wordt te egoïstisch, bedenkt ze. Het is toch al ver gekomen dat klanten grenspalen zetten tussen hun boodschappen. En die spullen zijn niet van hen zolang ze niet betaald zijn. Wat is er sympathieker dan een knappe kerel voor je in de rij die jouw fles wijn en je tampons bekostigt? Er wordt tegenwoordig te veel geregeld.
Gedwee plaatst ze het beurtbalkje en ziet hoe het kind ondertussen aan een metalen stang tussen de rijen bungelt. De boodschappen schuiven schokkerig verder. Winkelwaar liggen open en bloot tentoongesteld. Hoe gaat men hier eigenlijk om met de wet van de privacy? Ze glimlacht bij het idee dat haar boodschappen onder een overkapping zouden liggen.
Vluchtig knikt Sara naar de moeder achter haar en tuurt dan in de verte alsof er daar iets gebeurt. De vrouw volgt haar blik. In een fractie van een seconde verlegt ze het beurtbalkje en duwt de olijven naar haar kant. Beurtbalkje-wippen. Prettig geregeld.
Over de auteur:
Anne Mari Marcel, onder dit pseudoniem dat bestaat uit de drie voornamen die ik bij mijn geboorte kreeg, bewandel ik de wereld van het schrijverschap. Naast enkele kortverhalen pende ik twee novelles neer. De eerste novelle ‘Met potlood’ gaat over een oude Chinese vrouw die haar leven opschrijft in potlood om het dan te kunnen uitgommen. De tweede novelle ‘Ongezien’ gaat over een vrouw die naar IJsland reist om daar de zelfdoding van haar vriend te verwerken. Momenteel schrijf ik een verhaal over een journalist, dat hopelijk kan uitgroeien tot een eerste roman. De stap naar een publicatie staat bovenaan mijn verlanglijst. Op 30 april 2019 mocht ik als een van de acht finalisten aanwezig zijn op Het Rode Oor. Het erotische kortverhaal dat ik daarvoor indiende had als titel ‘Nattigheid’. Ik schrijf graag, nu nog gelezen worden.
Wil je jouw verhaal ook op onze website geplaatst zien?
Je kunt nog meedoen aan onze zomerschrijfwedstrijd. Kijk hier om te lezen hoe je meedoet.
dit korte verhaal heeft mijn supermarktgedrag veranderd! had het geluk het door de schrijfster in voorgelezen versie te horen, bijzondere ervaring. Verhalen veranderen je zicht op de werkelijkheid, gefeliciteerd Anne!