Schrijfwedstrijd 2022: Weekwinnaar 4 is Saskia Viersen

Schrijfwedstrijd 2022: Weekwinnaar 4 is Saskia Viersen

Vandaag kunnen we de vierde weekwinnaar bekendmaken van onze schrijfwedstrijd. De eer gaat naar Saskia Viersen die aangenaam verrast met haar humor. Van harte gefeliciteerd Saskia!

Lees hieronder het winnende verhaal:

Zebra

©Saskia Viersen

Groen! Ja, toe maar. Voorzichtig zette ze haar linkervoet op de straat. Nu haar rechtervoet nog, gelukkig was het afstapje vanaf de stoeprand niet heel hoog. Ze moest even haar tanden op elkaar bijten, dwong zich de heftige pijnscheut in haar been te negeren. Negentien zebrastrepen tot de volgende stoeprand. Links een stapje, rechts bijtrekken, links een stapje, rechts bijtrekken – sneller nu, zo kwam ze nooit aan de overkant! Waarom was ze ook zo eigenwijs geweest en had ze geweigerd een kruk of wandelstok aan te nemen? Ze had notabene thuis de prachtige wandelstok met ivoren handvat, die ooit van haar deftige grootvader was geweest. Een echte heer, met zijn hoed, zijn beige regenjas met geruite binnenvoering en dito kasjmieren sjaal. Hij was altijd slecht ter been geweest en pas nu begreep ze zijn soms verbeten blikken en geïrriteerde woorden. Inderdaad niet fijn dit, ze hoopte dat het snel weer beter zou gaan, ze was er wel klaar mee. Maar nee, geen wandelstok: ze moest en zou op eigen benen gaan en staan…

Een koude windvlaag woei dwars door haar lange jas. Ze trok de sjaal verder voor haar gezicht, de te grote muts over haar oren, slechts haar ogen waren nog vaag te zien. Ze keek hoe ver de stoep nog was. Minstens zeven zebrastrepen moest ze nog. Breed was de straat hier eigenlijk – vier rijstroken, twee van links en twee van rechts.  

Het groene mannetje begon nerveus te knipperen, haastig zette ze nog een tandje bij. Links stap, rechts trek, links stap, rechts… Nog vier zebrastrepen. Wijdbeens springt het rode bodybuilder-mannetje tevoorschijn en verspert haar de weg. Paniekerig blijft ze stilstaan, ineens verschuiven alle pionnen op het speelbord. De groene lichtbollen manen het verkeer tot rijden, fietsers zwabberen kriskras om haar heen, de tram zet zich luid rinkelend in beweging, terwijl achter haar de auto’s rakelings langs scheren. Rechts van haar staat een rij automobilisten woedend toeterend te wachten. Een raampje wordt opengedraaid: “Oud wijf, stomme koe! Komt d’r nog wat van?! Godver echt… blijf toch thuis achter je geraniums zitten in plaats van hier de boel op te houden!”

Oud wijf?! Nou ja zeg! Wat dacht die idioot wel! Diep verontwaardigd snuivend schuifelt ze verder. Stap, trek, stap, trek… Nu die verdomde stoeprand nog. Ineens voelt ze een sterke hand die haar onder haar arm vastpakt en haar de stoep op helpt. “Kom maar, omaatje! Ik help u, het valt ook niet mee, hè? Zo kort als dat stoplicht op groen staat…”.

Onthutst kijkt ze omhoog. Een knappe jongeman. Krachtig gebouwd, lichtgroene ogen, slordig geknipt haar, stoppelig baardje. Haar redder in nood, mooie vent!

Kom maar, omaatje…! Nogmaals wil ze woedend snuiven – maar bedenkt zich ineens. Ze schiet in de lach: ‘Zei je nou serieus omaatje?’

Verbaasd kijkt hij haar aan, probeert haar ogen te vinden in de donkerte tussen sjaal en muts. Hij had slechts een waggelende winterjas op logge schoenen over het zebrapad zien strompelen, voorovergebogen tegen de wind. Triomfantelijk duwt ze de sjaal uit haar gezicht en trekt de muts van haar hoofd. Ze straalt hem met glunderende ogen aan, terwijl ze haar donkere krullen losschudt. Zo, die jonge ridder had ze te pakken! Met een rood hoofd kan hij alleen nog maar onverstaanbare verontschuldigingen stamelen. Bij wijze van troost en als dank voor zijn hulp knipoogt ze naar hem, de piercing in haar wenkbrauw huppelt mee: ‘Biertje?’

Over de auteur Saskia Viersen

“Pas recentelijk ontdekte ik mijn passie voor het schrijven van vooralsnog korte verhalen. Aangezien ik werkzaam ben in de culturele sector ben ik altijd geïnteresseerd in alle branches van mijn sector. Zo deed ik meerdere acteer- en danscursussen, maar pas toen ik een aantal cursussen op de Schrijversvakschool in Amsterdam volgde, ontdekte ik een passie die ik tot dan alleen ervoer in de culturele branche waarin ik werk: de muziek. Waar je met muziek verhalen probeert te vertellen en je publiek mee wilt nemen naar onbekende werelden en herkenbare emoties, biedt het schrijven in feite dezelfde mogelijkheden. Een welkome uitdaging voor mij!“

Wil je jouw verhaal ook op onze website geplaatst zien? Je kunt nog meedoen aan onze #schrijfwedstrijd. Klik hier voor de voorwaarden.