Recensie verhalenbundel ‘De Blonde Varaan’ van Carl Stellweg
Stellweg duikt terug in zijn jeugd
Door Marjet Maks
Eind vorig jaar verscheen van Carl Stellweg de verhalenbundel ‘Het verbond tegen meedogenloos mooie jongens’, een verrassende selectie korte en zwartgallige verhalen. Dit jaar voegt Carl Stellweg met ‘De blonde Varaan en andere bitterzoete verhalen’ een nieuwe bundel aan zijn oeuvre toe. Met deze bundel met vier verhalen zet Carl Stellweg zich met verve op de literaire kaart van het korte verhaal. De bundel heeft een andere toon dan zijn eerste bundel, maar wat beide bundels gemeen hebben is de onderkoelde humor en zelfspot. Maar ook prachtige zinnen met filosofische diepgang, de soms melancholieke ondertoon, de dromen en verlangens.
Het slotverhaal getiteld ‘De blonde Varaan’ geeft de bundel zijn titel. Een bijzonder knap geschreven en intrigerend verhaal dat gaat over de eerste liefde van het ik-personage. Een meisje van veertien, wulps en mysterieus, mooi en monsterachtig…
Stellweg heeft de gave om de lezer aan zich gekluisterd te houden, terwijl er eigenlijk weinig gebeurt, behalve de gevoelens van een puberjongen voor zijn eerste liefde. Hij overschreeuwt zijn onzekerheid met bluf en dat wordt door Stellweg geloofwaardig en doorvoelend beschreven.
Het eerste verhaal ‘De gevolgen van de vrede van Versailles’ gaat over de ‘dubbele vloek van het lerarenechtpaar’. Na een wat omslachtige inleiding met meerdere voorbeelden van lerarenechtparen op de middelbare school komt Stellweg uit bij het echtpaar Stuurman. De eega wordt door de leerlingen, hoe kan het anders, Stuurvrouw genoemd. Zij is geschiedenislerares en het ik-personage vindt dat ze op Liz Taylor lijkt, wat meteen ook het jaren zeventig tijdsbeeld weergeeft. Er ontstaat een subtiele relatie tussen lerares en leerling. Hij denkt dat hij wel een potje bij Stuurvrouw kan breken, zeker als zij hem een reden geeft om haar te chanteren. Stellweg schrijft met vaste hand naar het einde toe en zet de lezer toch weer even op het verkeerde been.
‘Namens het opperwezen, of the hollow boys’ gaat opnieuw over een jongeling en zijn ontdekking van muziek. De eerste pianolessen, de liefde voor klassieke muziek, Beethoven (Heet van Boven), popmuziek en dan ontdekt hij Peter Hamill de zanger van de band ‘Van der Graaf Generator’. Hij raakt in de ban van deze muzikant en zijn teksten. Als generatiegenoot kan ik mij daar iets bij voorstellen. Er wordt een bandje opgericht met klasgenoten, het is de tijd van New Wave en Punk, en van muziek maken is nauwelijks sprake. De gevolgen zijn tragikomisch, en vooral ook heel herkenbaar.
Het derde verhaal ‘De kleine mannen’ gaat over Jaap en Marijke, een stel dat op bezoek gaat bij haar ouders. Jaap voorziet de lezer van zijn beeld op de wereld. Zijn [eenzame] jeugd en goede komaf versus zijn eenvoudige Brabantse schoonouders, en de rela tie met zijn voluptueuze Marijke. Hij is een aarzelende man, die graag kiest voor de makkelijke weg, behalve als het over het krijgen van kinderen gaat. Het verhaal talmt wat en gaat een beetje als een nachtkaars uit.
In deze uitstekende bundel schrijft Carl Stellweg dit keer over gewone, herkenbare mensen met hun dromen en verlangens, hun tekortkomingen en onzekerheden, kortom, mensen van vlees en bloed. Hij geeft ook een mooi tijdsbeeld, van zo’n veertig, vijftig jaar geleden. Maar deze bundel is vooral zo aangenaam om te lezen door de rijke en rijpe schrijfstijl. Carl Stellweg is een meester van het woord.
Auteur: Carl Stellweg
Uitgeverij Boekscout
Druk 1: mei 2022
Nederlands Paperback
ISBN: 9789464505726
178 pagina’s
Een prachtige bundel! En ik ben extra gemotiveerd dit te zeggen, want ik werk op dit moment aan het audioboek van De Blonde Varaan! Dat zal in het vierde kwartaal verschijnen op de streamingdiensten en in de webwinkels.
In september 2022 is al de audioversie van zijn vorige bundel ‘Het Verbond tegen Meedogenloos Mooie Jongens’verschenen!
Carl Stellweg is in ieder verhaal opnieuw in staat de realiteit weer te geven, en die zodanig beet te pakken dat er een onverwacht en erg aangenaam perspectief ontstaat! Mee eens hoor: “Carl Stellweg is een meester van het woord!”