‘We praten over koetjes en kalfjes, om de olifant zoveel mogelijk te ontwijken.’
Deze zin verklapt veel over inhoud van de eerste verhalenbundel van Simon Keizer. De bekende koetjes en kalfjes worden besproken, maar toch wordt de olifant niet gemeden. Het ene moment vertelt Simon over het feit dat er een gnoe naar hem is vernoemd, en wat dat precies met een mens doet, en het andere moment laat hij je bladeren door zijn vaders platencollectie. Zo divers en verschillend zijn de columns en kleine verhalen die hij heeft geschreven. Maar er is één belangrijke gemene deler: Simons visie. Want die staat deze keer voorop. Nu gaat het een keer over ‘Ik & Simon’. Met hier en daar een duidelijke worsteling tussen zijn echte ‘ik’ en de bekende ‘Simon’.
Al enkele jaren schrijft Simon columns en kleine verhalen, waarvan sommige zijn verschenen in ‘100%NL Magazine’ of op de Nick & Simon Facebookpagina. Omdat hij het schrijven van deze columns altijd als hobby heeft gezien, zijn de meeste verhalen (meer dan 90%) op de plank blijven liggen. Tot nu toe. Door de vele positieve reacties op de columns die wél zijn gepubliceerd, ontstond het idee om alle geschreven stukjes te verzamelen. Dit heeft geleid tot een bundeling van 53 uiteenlopende columns en kleine verhalen.
Simon Keizer (1984) is singer/songwriter, en maakt deel uit van het duo Nick & Simon. In die hoedanigheid verkocht hij meer dan 1 miljoen cd’s en dvd’s, en trad hij meerdere malen op in Ahoy’ Rotterdam en het Gelredome. Nick & Simon is de enige act die langer dan 7,5 jaar onafgebroken in de Nederlandse Album Top 100 heeft gestaan. Samen met Nick was Simon coach in The Voice of Holland en The Voice Kids. Verder maakt(e) hij tv programma’s als The Dream (AvroTros) en Lekker Nederlands (SBS6) e.v.a.
Recensie NBD Biblion:
Simon Keizer, singer-songwriter van het duo Nick & Simon, kreeg positieve reacties op zijn columns in het tijdschrift 100%NL en op de Facebookpagina van het tweemansbedrijf. Die konden uiteraard niet uitblijven met zoveel fans, die zelfs nog met hem op de foto willen als hij in het ziekenhuis is om zijn moeder bij te staan tijdens de eerste uren van een chemokuur. Over zulke minder prettige ervaringen als BN’er vertelt hij hier, maar ook over de warme en leerzame kanten van een ‘bevoorrecht’ leven waarin een mens ‘kan doen wat hij het liefste doet’ – een leven dat volgens hem vooral te danken is aan wijlen Jaap Buijs, die zijn carrière op de rails zette ‘na zes jaar leuren bij allerlei labels met onze demo’s’. Keizer (1984) schrijft graag, heeft er ook talent voor, maar probeert zijn vroege mémoires niet te verkopen als literatuur. Het zijn de ontboezemingen van iemand die verliefd is op het leven, met de onvermijdelijke, maar in dit geval echt grappige, anekdotes en onverwachte bekentenissen, zoals over zijn ambitie vinoloog te worden en zijn gehechtheid aan het Volendams dialect. Anders dan de fantasieloze ‘romans’ die aansluiten bij de huidige ‘autofictie’-rage, is dit een eerlijke bundel vroege mémoires. Geen literatuur, wel met een persoonlijke stijl.